Toespraak bij uitvaart Dirk Verdonk
St.Pauluskerk Vaals 07.12.03
Dirk Verdonk heeft niet alleen grote betekenis voor het kerkelijk muziekleven in Vaals.
Hij heeft in bredere zin ook belang als componist.
Dat blijkt vooreerst uit zijn uitgebreide lijst van muziekwerken; over de laatste versie daarvan hebben wij nog maar enkele weken geleden gesproken. Ook in de door hem geautoriseerde biografische notitie komt dit heel duidelijk naar voren. Daaruit het volgende gedeelte.
Vanaf 1940 tot ± 1960 componeerde Dirk Verdonk in wat te noemen is: de traditionele stijl. De meeste werken uit die periode heeft hij vernietigd. Werk voor koor is nog te vinden in het archief van het koor van de St.Josefkerk. Ook bevinden zich daar nog enkele koorstukken met orgel van zijn hand. Maatgevend voor de ontwikkeling van zijn eigen stijl is het boek van Herbert Eimert Lehrbuch der zwölftontechniek geweest (Breitkopf & Härtel 1973). Vandaar uit creëerde hij zijn eigen muziektaal: componeren met 12 tonen. Ritmisch liet hij zich inspireren door studiewerken te vinden in de Akense muziekbibliotheek of de Maastrichtse stadsbibliotheek, zoals bv. een trompetmethode.
Hoogtepunten zijn voor hem het Schrijvers Herdenkingsconcert (1960-70) met het St.Ceciliakoor Vaals onder zijn leiding in de O.L.Vrouwe Basiliek in Maastricht, met solistische medewerking van de bariton Leo Ketelaars en de organist M. Prange. Verdere hoogtepunten waren enkele concertreizen met het Kon. Mannenkoor St.Cecilia in 1963 naar Innsbruck en Salzburg, waar hij ook dirigeerde. Belangrijk was de uitvoering van zijn Vier Jaargetijden, voor 4 harpen; het werd gecomponeerd voor Phia Berghout, en werd op 13 juli 1980 bij gelegenheid van de 20ste Internationale Harpweek in de Abdijkerk van Rolduc, Kerkrade uitgevoerd. Op 5 october 1997 was er een concert in de Kopermolen te Vaals, vrijwel geheel aan zijn werk gewijd.
Hij strijdt onvermoeibaar voor het belang van zijn werk, met daarbij de uitspraak: ''onverschilligheid is het grootste onrecht en verdriet dat iemand wordt aangedaan.
Dirk Verdonk was langdurig lid van de Stichting Limburgse Componisten. Zijn belangstelling voor het werk van de Stichting blijkt uit de vele brieven die hij naar aanleiding van vergaderingen en jaarverslagen ons toezond.
Met de Stichting Matty Niël sloot hij een overeenkomst waarbij wij de taak op ons hebben genomen om zijn compositorische nalatenschap te bewaren, te archiveren, te bestuderen, uit te geven, te promoten, en waar mogelijk te doen uitvoeren.
Want er zijn meerdere manieren waarop Dirk zal voortleven.
In het gezamenlijk hier gemanifesteerde christelijk geloof dat de dood het definitieve einde niet is. In de dierbare herinnering van zijn vrouw en zijn familie.
In de dankbare erkenning bij koren en kerken om zijn muzikale verdiensten.
Bovenal ook in de composities van zijn hand, soms heel dienstbaar aan degenen voor wie hij ze schreef, soms geheel en al naar de strenge ideeën van zijn eigen muzikale kunst.
Als zijn muziek wordt uitgevoerd hoor je in het klinken niet alleen de spelende musici, maar ook de componist Verdonk.
Daarom zal ik mij samen met andere bestuursleden van Stichting De Kopermolen inzetten voor de organisatie van een herdenkingsconcert, waar Dirk Verdonk in zijn muziek opnieuw zal klinken.
André Stolwijk
Terug naar de vorige pagina